Dromen in Lansingerland

als ik aan de oever van de Rotte sta
kijk ik terug en zie in verdronken land
grenzen ontstaan door veen gestoken
waar jagers zich warmden aan vuur

ridders kerken bouwden
slot Cranenburg straalde
en door een graaf onthoofd 
Geuzen vaarden en Spanjolen belaagden

een gedecapiteerde tempel
met een verdwenen lichaam en een rein geweten
en hoekse en kabeljauwse twisten 

als ik aan de oever van de Rotte sta
droom ik in laag gelegen grenzeloos land

waar aan tafels gevuld met lokale vruchten
uit Midden-Amerika en het Midden-Oosten
samen thee en wijn gedronken 
en brood gedeeld wordt

in huizen met of zonder God
poëzie gelezen, geschreven en beleefd
in eenzelfde onderkomen en morgen